Fulltrúar Sálfræðingafélags Íslands ætla að hitta samninganefnd ríkisins í næstu viku til að fara yfir stöðu mála eftir að sálfræðingar sem starfa hjá ríkinu höfnuðu í atkvæðagreiðslu í gær kjarasamningi við ríkið.
Fram kom í tilkynningu í gær að samningurinn sem var lagður í atkvæði félagsmanna hefði efnislega verið sá sami og sálfræðingar höfnuðu í atkvæðagreiðslu í byrjun ársins, að því frátöldu að fulltrúar samninganefndar ríkisins hefðu tekið fyrirhugaðar hækkanir á launatöflum í september næstkomandi (launatöfluauka) út af borðinu.
„Bæði og,” segir Pétur Maack Þorsteinsson, formaður Sálfræðingafélags Íslands, spurður hvort niðurstaða atkvæðagreiðslunnar í gær hefði komið sér á óvart. 44,4% sögðu já en 55,6% þeirra sem greiddu atkvæði sögðu nei. Kjörsókn var 71,2% en 326 voru á kjörskrá.
Í síðustu atkvæðagreiðslu í byrjun ársins voru 296 sálfræðingar með atkvæðarétt og þá var samningi sem hafði verið undirritaður í desember hafnað af tæplega 77% félagsmanna.
Pétur segir sálfræðinga hjá ríkinu hafa verið samningslausa mjög lengi, eða síðan 31. mars í fyrra, og erfitt sé að vera á launatöflum síðan þá á meðan flest önnur félög úr BHM hafi skrifað undir nýja samninga í desember í fyrra.
„Það er óhætt að segja að fólk hafi orðið fyrir vonbrigðum með þennan samning sem við lögðum í atkvæðagreiðslu núna. Við sátum með ríkinu í fimm mánuði og náðum engu fram. Síðan gerðist það sem olli miklum vonbrigðum hjá mínu fólki að það kemur í ljós að þetta ákvæði sem má líta á sem kauptryggingu í samanburði við almenna markaðinn, þessi launatöfluauki, að okkur er tilkynnt að þar sem við höfðum ekki samið fyrir áramót fáum við ekki launatöflu á þessu ári,“ greinir Pétur frá. Hún eigi ekki að koma inn fyrr en í september á næsta ári.
„Þetta held ég að hafi ráðið úrslitum að samningurinn var felldur aftur. Ég held reyndar líka að það sé mjög einfalt fyrir samninganefnd ríkisins að fá sálfræðinga til að samþykkja kjarasamning. Það þarf bara að setja þennan launatöfluauka inn. Það er réttlætismál og það er sanngirnismál. Það erfitt að útskýra það fyrir sálfræðingi sem starfar til dæmis við hliðina á félagsráðgjafa á sambærilegum kjörum og með sömu launatöflu að í september fær félagsráðgjafinn hækkun út á launatöfluaukann en sálfræðingurinn ekki af því að sálfræðingur hafði staðið með sjálfum sér og fellt kjarasamning fyrst í janúar og svo í maí,” heldur formaðurinn áfram.
Ef samtalið á næstunni við samninganefnd ríkisins gengur illa segir Pétur næsta skref að halda almennan félagsfund þar sem lagt verður í atkvæði hvort félagsmenn vilji að verkfallsréttur verði nýttur.
Spurður segir Pétur mjög langt síðan sálfræðingar fóru síðast í verkfall og hafa þeir ekki gert það eftir að þeir urðu þetta margir í opinberri þjónustu.
„Ég vil ekki velta fyrir mér áhrifum slíks verkfalls. Við erum með fólk í framlínustörfum á barna- og unglingageðdeild Landspítalans, í geðheilsuteymum, við erum með sérfræðinga sem sinna flóknum taugasálfræðilegum mötum sem engir aðrir geta sinnt og þar eru langir biðlistar þannig að áhrif verkfalla þar væru hreinlega voveifleg,” svarar hann.
„Það er orðið mjög brýnt að semja. Það er hrikalegt fyrir allan þennan hóp að vera á launatöxtum frá því í mars í fyrra,“ bætir Pétur við.